De tijd nemen om veelvoorkomende mythen over queer-seks uit te pakken, te onderzoeken en te ontkrachten is een cruciaal onderdeel van het werk van een positieve en LGBTQIA+-bevestigende therapeut. Deze uitdaging wordt nog vergroot door de huidige juridische barrières, vooral op het gebied van seksuele voorlichting. Helaas is de huidige staat van seksuele voorlichting over de hele linie ontoereikend, vooral als het gaat om hulpmiddelen en informatie over queer-seks en relaties. Als er al een model bestaat, is het vaak achterhaald en richt het zich alleen op cishet-paren voor biologische voortplanting, zonder plezier en toestemming te onderzoeken en vaak opzettelijk knikken en knikveiligheid te verwaarlozen.
Hoewel het lijkt alsof de samenleving beter wordt, gebaseerd op queer-beroemdheden of beïnvloeders, is de recente trend in de Verenigde Staten van wetgeving die discussies over gender en seksuele geaardheid op scholen beperkt – bekend als ‘Don’t Say Gay’-wetten (zoals die bestaan) in Florida) zijn door gouverneur Ron DeSantis tot wet ondertekend – vormen een hartverscheurende en gevaarlijke barrière voor inclusieve sekseducatie.
Veel queer mensen hebben nog steeds moeite om door hun familie geaccepteerd te worden. Terwijl ntweeëndertig procent van de homoseksuele, lesbische, biseksuele en transgenders geeft aan zich nu meer geaccepteerd te voelen dan tien jaar geleden en oudere leden van de queergemeenschap hebben misschien het gevoel dat jonge queermensen het tegenwoordig gemakkelijk hebben met toegang tot online communities, maar de realiteit is niet zo duidelijk en gemakkelijk. Het internet biedt ook veel valse informatie over queer-seks en schadelijke stereotypen over queer-mensen; Neem ‘homo’-porno, gemaakt en uitgevoerd door heteroseksuele artiesten, voor heteroconsumptie, in plaats van voor queer-plezier.
Ondanks de vooruitgang maakt ruim de helft van onze gemeenschap – 53% – nog steeds melding van discriminatie. Uit hetzelfde onderzoek blijkt ook dat bijna 40% van de Amerikaanse LGBTIA+-volwassenen te maken heeft gehad met afwijzing door hun biologische familie (wat misschien de reden is waarom queer-mensen zo geweldig zijn in het creëren van zelfgekozen families).
Naast gemeenschapstherapie, vooral (of beter gezegd, cruciaal) als deze sekspositief is queer-bevestigend, biedt een essentiële hulpbron waar onderwijssystemen tekortschieten. Therapeuten op deze gebieden bieden veilige ruimtes voor individuen om hun seksuele identiteit en geleefde ervaringen te verkennen en te begrijpen.
Hier zijn acht veelvoorkomende mythen over queer-seks die je therapeut je kan helpen ontkrachten:
Queer-seks is geen “echte” seks:
Deze mythe ontkracht de diverse seksuele ervaringen binnen de LGBTQIA+-gemeenschap en bevordert een bekrompen, heteronormatieve kijk op seks. Op basis van deze opvatting wordt seks gedefinieerd als penetrerende penis-in-vagina-seks, waarbij de eindeloze en creatieve manieren waarop queer-mensen dit doen buiten beschouwing worden gelaten. En als je moeite hebt met het vinden van je basis in seks of bevestiging nodig hebt van je plezier, weet dan dat therapie individuen helpt deze beperkende definities af te leren en een breder, meer inclusief begrip van seks te omarmen, waarbij wordt bevestigd dat queer-seks, in al zijn vormen. , is even geldig en significant.
Alle homomannen hebben veel seks zonder condooms:
Dit stereotype simplificeert gedrag te veel. Sommige homo’s kunnen er, net als hetero’s, voor kiezen om condooms achterwege te laten of van losse seks te genieten, vooral in een post-PrEP-wereld, maar het toepassen van een eenzijdige ervaring op welke geaardheid dan ook, vooral als deze gestigmatiseerd is, is super problematisch. Hetero’s hebben de hele tijd seks zonder condoom. Veel mensen zijn steeds meer van mening dat individuen zelf moeten kunnen beslissen, met instemming van hun partner(s), over hun risiconiveau. Geloven dat iemands seksuele gedrag inherent riskant is vanwege zijn seksualiteit – zelfs per ongeluk – werkt alleen maar om de homofobie te versterken. Homoseksuele mensen moeten zichzelf al afleren.
Queer-relaties zijn altijd niet-monogaam:
Zeker, sommige vreemde mensen hebben een open relatie. Dat geldt ook voor veel heteroseksuele mensen. Dit stereotype is een andere generalisatie: queer mensen zijn misschien meer vertrouwd met verschillende relatieformaten omdat ze al een afleertraject hebben moeten maken met betrekking tot hun eigen seksuele of genderidentiteit, maar die veronderstelde bekendheid vertaalt zich niet in alle queer mensen die betrokken zijn in ENM-relatiestructuren. Als je vreemd bent en het niet zeker weet welk relatieformaat het beste bij u pastweten dat therapie individuen en paren kan helpen begrijpen dat relatiestructuren, of ze nu monogaam of niet-monogaam zijn, gevarieerd en even geldig zijn binnen de queerwereld, net als in heteroseksuele gemeenschappen.
Elke queer persoon is een top of een bottom:
Terwijl tops (doorgaans de meer seksueel dominante, penetrerende partner) en bottoms (vaak de meer seksueel onderdanige, ontvankelijke partner) bestaan, bestaan er ook ‘switches’ of ‘vers’, oftewel mensen die van beide rollen genieten. Niets is binair, en het is oké als je niet netjes in het bovenste of onderste vakje past (geen woordspeling bedoeld). Dit stereotype is geworteld in een cisgender, heteroseksuele behoefte om vertrouwde rollen toe te kennen aan queer-relaties. Het idee dat er één ‘bovenkant’ en één ‘onderkant’ is, is een oppervlakkig begrip van hoe seks werkt binnen alle relaties – veel mensen vervullen vele rollen, en queer-seks en relaties zijn hetzelfde! De bovenste/onderste rollen zorgen ervoor dat cishet-mensen een stereotiepe man-vrouwrol kunnen toekennen aan de mensen binnen queer-relaties.
Lesbiennes krijgen geen soa’s:
Deze misvatting gaat voorbij aan twee grote dingen: de realiteit van de risico’s van soa-overdracht bij huid-op-huidcontact, en het bestaan van trans- of niet-binaire lesbiennes/- en biseksuelen (en cis-lesbiennes/biseksuelen in relaties met hen).
Hoewel het waar is dat niet-penetrerende vaginale seks een lager HIV-risico met zich meebrengt dan penetrerende, vooral anale seks, kunnen lesbische paren zonder barrières herpes, bacteriële vaginose (BV), trichomonas (trich), chlamydia en gonorroe oplopen. Hoewel geen van deze vandaag de dag levensbedreigend is (nee, zelfs HIV niet) en geen enkel stigma verdient, zijn de risico’s van soa’s in feite niet exclusief voor mensen met penissen. Als mensen met vagina’s een barrière willen gebruiken voor niet-penetrerende seks, bestaan er niet voor niets tandmoeders (die je ook kunt maken door een condoom in een vierkant te snijden).
Alleen homomannen hebben hiv:
De regering-Reagan heeft gebeld en wil hun homofobie terug. Deze verouderde en stigmatiserende mythe draagt bij aan desinformatie en vooroordelen over HIV/AIDS. Therapeuten geven voorlichting over de overdracht en preventie van HIV, waarbij zij benadrukken dat HIV iedereen kan treffen. Maar HIV is niet langer de levensbedreigende medische diagnose die het ooit was. Dankzij zowel hiv-behandelingen als levensveranderende preventieve medicijnen zoals PrEP kunnen hiv-positieve mensen een normaal, gelukkig leven leiden zonder zorgen over overdracht, en kunnen hiv-negatieve mensen genieten van seks met hiv-positieve partners zonder angst voor het virus.
Biseksualiteit is een fase:
Nee, biseksuele mensen zijn niet verward, hebzuchtig of gaan gewoon door een fase (hoewel het oké is om je als bi te identificeren en later de manier waarop je je identificeert te veranderen, en het is meer dan oké om te onderzoeken). In therapie vinden biseksuele individuen steun bij het bevestigen hun identiteit. Deze mythe over bi-mensen ondermijnt de legitimiteit van biseksualiteit, wat voor iedereen wreed is, maar deze mythe lijkt vooral wijdverbreid te zijn als het gaat om biseksualiteit. Over het algemeen wordt er vaak van uitgegaan dat bi-mannen ‘eigenlijk’ homo zijn, en worden bi-vrouwen vaak gezien als ‘eigenlijk’ hetero.
Transgenders zijn seksobjecten
De keerzijde van de mythe dat trans- of niet-binaire mensen niet seksueel zijn, is dat het seksuele objecten zijn die puur voor het plezier bedoeld zijn. De meeste queer-mensen zijn vaak het slachtoffer van deze mythe, maar vooral in de uitbeeldingen in de media treft het vaak transgenders, en vooral transvrouwen, het hardst. Transgenders zijn gewoon mensen die het verdienen om geliefd en gerespecteerd te worden voor hun hele zelf.
Inclusieve seksuele voorlichting is van cruciaal belang en strekt zich uit tot buiten de klaslokalen – vooral nu wetgevers eraan werken om het decennialange werk van LGBTQIA+-activisten te ontmantelen. Zowel docenten als therapeuten spelen een rol bij het bestrijden van restrictieve wetten en beleid, het verstrekken van middelen en training, en het creëren van veilige ruimtes voor LGBTQ+-individuen. Het aanpakken van de complexiteit van queerseksualiteit vereist uiteraard een veelzijdige aanpak die onderwijs, belangenbehartiging en therapie omvat. Door dergelijke mythen te ontkrachten willen we een samenleving creëren waarin de seksuele identiteit en ervaringen van elk individu worden gerespecteerd en gevierd.
BLOGAUTEURS HOUDEN ALLEMAAL POSITIES BIJ HET GENDER- EN SEXUALITEITSTHERAPIECENTRUM (G&STC). VOOR MEER INFORMATIE OVER ONZE THERAPEUTEN EN DIENSTEN ALSTUBLIEFT NEEM CONTACT MET ONS OP.
